Kırık Hayaller Bulvarı

Kırık hayaller bulvarında yaşarmış bu insanlar..Umutları yok olmuş..Mutluluk yüzü görmemişler..

Hayata anlam yüklemeye planlamaya sonuçlar çıkarmaya çalışmışlar..Yenilgiymiş her yaptıklarının sonucu..Bu yüzden bu ismi almış yaşadıkları yer..

Doğan her bebek ağlayarak açarmış gözlerini dünyaya..Bilmezlermiş ki öyle uyanırmış onlar..Öyle başlarlarmış mutlu olmaya..Mutlu etmeye çalıştıkça vermeleri gereken sorumluluklardan daha fazlasını verince kötü olmuş aslında..Onlar kötü oldukça insanlarda öyle..Bu yüzden bu ismi almış yaşadıkları yer..

Yolda yürürken bile adım planlarmış bu insanlar..Neden varolduklarına inanmak istemezlermiş..Başka nedenler üretmişler..Huzursuz olmuşlar,huzursuz etmişler..Yaşamayı unutmuşlar onlar..Yaşadıklarını farkına varamadan..Herkese anlatmışlar kötü anılarını,iyileri hatırlayan yokmuş meğer..Herkeste öyle sanmış.Öyle olacakmış onların ki de sanki..Korkmuşlar..Bilmezlermiş ki korku beraberinde mutluluk,iyilik getirmez..Tersini sanmışlar..Bu yüzden bu ismi almış yaşadıkları yer..

Hep hüzünlü şarkılar yazmışlar,söylemişler..Eğlencenin,yaramazlık getireceğini düşünmüşler...Bilememişler ki kısıtlanmış,kendisini hiç bir yere ait hissedemeyen insanmış kötü olan,kimseye yararı olmayan..Düşünmüşler ama boşmuş..Hayatlarının neden böyle olduğunu nerede hata yaptıklarını düşünmemişler mesela..Kadere,kısmete inanmışlar,hata değilmiş bu ama..Bir yerde sorun olduğunu da düşünememişler..Bu yüzdenmiş huzursuzlukları..Bu yüzden bu ismi almış yaşadıkları yer..

Derken,bu yerin insanlarının ayıpladığı kötü bulduğu ama aslında tanımadığı yerden misafir gelmiş..Hep efsanelere inanmışlar ya bunlar..Hiç düşünmek yaşamak denemek istmemişler ya!Buna da inanmışlar işte..Hayat parmaklarınızın ucunda sloganını taşıyan yerden gelmiş ya bu misafir ! İnanmamışlar onlara yardım edebileceğine..Halbuki o biliyormuş ne yapabileceğini..

Zaman geçmiş,bebekler doğar doğmaz ağlamışlar lakin bir daha göz pınarlarından damla süzülmemiş..İnsanlar hep denemişler..Planlanmış evet..Ama ne zaman buluşacakları,eve ne zaman gelebilecekleriymiş buda..Ve aksilik ihtimalleriymiş göz önünde olan..Melek görmüşler benimsemişler misafiri..O istememiş böylesini..Kıskançlık,haset olmasın istemiş dinlemişler..O sadece bir insanmış ama gereken kurallara uyarmış..Kısıtlanamazmış..Herkes öyleymiş..En azındna öyle olacakmış..Adımını planlamaya çalışırken karşısına çıkacak taşı görmeyip tökezleyenler öğrenmiş ilk..Deneyim kazanmayı bilmeden herşeye inananlar,düşünme yeteneğini saçma sapan kullananlar sonra..Herkes öğrenmiş mutlu olmayı,herkes anlamış hayatın parmaklarının ucunda olduğunu, ancak bir yerden sonrasına müdahale edilmediğini..Herkes anlamış hayatın güzel olduğunu ve anlatmış herkese..

Artık orası;"Umutlu Yarınlar Bulvarı"ymış ve umut aşılamışlar geleceğe..