Hayat, bomboş bir tuvale resim yapmak gibi.
Rengarenk.
Beyazı da sen katıyorsun, siyahı da.
Yeşili de sen elde ediyorsun sarı ve maviden.
Pembeye anlamlar yüklüyorsun.
Kimisinden kaçınıyorsun rengin, resmin-hayatın- mahvolmasın diye.
Ressam edasıyla özene bözene boyamak istiyorsun ama olmuyor.
Siyah akıyor, renkler birbirine karışıyor.
Son boş kalan yeri de kullanıyorsun kaçış yolu olarak.
Sonra biraz uzaktan bakıyorsun.
Düşünmek ve sorgulamakla eş değer bu.
Hangi rengin olmaması gerektiğini anladığında geç oluyor kimi zaman.
Kimi zaman ise ince detaylarla değiştiriveriyorsun resmi.
Böyle devam ediyor ve mutlu oluyorsun.
Fırçan elinden alınana kadar o dünya senin.
Fırçanı sev ve ona iyi davran.
Foto.
5 Ekim 2009 Pazartesi
Bir dünya çizdim kendime
Didiklemiş Angelica şu saatte: 19:52
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 cimcime:
çook güzel olmuş dugulandım titredim ve kendime gelmeye çalışıyom
Sağol :))
mükemmel :)
süper süper süper,
ama yine de dikkat etmeli renklendireceğim diye renk karmaşası haline de getirmemeli ;)
Düşünerek hareket etmeli :)) Çok teşekkür ederim :))
Yorum Gönder