6 Ekim 2009 Salı

Bence Bemece.(BMC)

Öylece oturuyordum ben.
Sonra kalktım.
Kapıdan biri geçti.
O'ydu. Farkettim.

Farkedilemeyecek gibi değildi zaten, sapşal.

Baktım. Trene bakar gibi.
Belki de. Evet ne var ?
Onlar da baktı hem.

Rahatsız oldum kafamı çevirdim ben sonra.
Ama hoştu.

İnsanların gözlerinin içine bakmayı seviyorum.
Beni anlamalarını istiyorum içten içe.
Ama hiçbiri anlamıyor. Bir yerde hata yapıyor olmalıyım :P


O değil de, dolmuştaki çocuk.
Tek boş yer senin yanında olduğu için şanslıydım.

PARDON. SEN İNSAN MISIN?

Hah. Ben de öyle düşünmüştüm.

Ayrıca ben mutluyum ha.
Günler yorucu ama güzel geçiyor.
Yaşasın okulumuz falan.

Olduuozamaaan.

0 cimcime: