Tesadüf-Şans

Ben mesela. Tesadüfleri severim. Çok da tesadüf olur hayatımda.
Burdan da anlaşılacağı gibi bugün tesadüf yaşadım.

Kapıda kaldım ben. Sabah anahtarımı koyuyordum tam, köpeğimin ayağını sileyim, saçımı toplayayım derken unutmuşum. eve bir geldim, anahtarım yok!

hah dedim boku yedik. sonra B'lere gideyim dedim. Bir de ne göreyim?
Elma, onların karşı komşusu. Tanıdı tabi beni. B ablayla dedikodusunu yaptık biraz. Bebeklerle oynadım. Sonra eve geldim.

Kıssadan hisse, tesadüfler güzeldir.

O değil de, şimdi tesadüf diyince aklıma geldi. Ben şanslı mıyım bilmiyorum hiç. Yani ne bi çekilişten bir şey çıktı, ne bi lotodan para çıktı. Sadece biliyorsunuz blog çekilişinden kitap çıkmıştı. O kadar. Ama kendime şanslı demeye devam ediyorum. Bilmiyorum. Ama şanslıymışım gibi. Çok garip* geliyor.

*Bu sözcük ömrümün sonuna kadar benimle olacak galiba. Kurtuluş yok sanırım. Haha.