İstemek

İşte burda yazarken aklıma geldi bu konu hakkında konuşmak.Bir yazıveriyim hakkında,kim ne kaybeder şekerim dediim ve parmaklarımı çıtlatarak başladım klavyede gezintiye çıkmaya..

Dere tepe düz gittiiiiim,dağları,ovaları geçtiim ve..



+Kısa kes löyn.

-Tamam abey kızma.Öhöm işte bu sözcükler döküldü parmakçıklarımdan.



İstemek.Çoğu zaman ağzımızdan düşmez bu kelime.



O elbiseyi istiyorum,

O konsere gitmeyi istiyorum,

Barbie bebeği istiyorum,

Şekeri,sakızı istiyorum,

Yazmak,çizmek,

Kaçmak,koşmak istiyorum.



Her zaman istiyorum(z).



Şimdi en baştan ele alalım konuyu.

İnsanoğlu olarak biz,bu Dünya denen, yeri geldiğinde başımızı yakan yeri geldiğinde nimetleriyle başımızı döndüren bu yerde yaşıyoruz,yıllarca.Gözümüzü açar açmaz,anne kucağını istemekle başlıyoruz belki de bu kelimeyi kullanmaya.Sonra bir oyuncak,bir evcil hayvan ya da büyümek oluyor bu kelimeyi ağzımıza dolayan.Biraz daha büyüyoruz kimi zaman bir kıyafet kimi zaman ise hayallerimizi gerçekleştirmek istememiz.



İstemekle geçiyor ama hep.İsteyip duruyoruz.Dünya yenileniyor,biz büyüyoruz.

Ve istemeye devam ediyoruz.



Zaman geçince büyümek istediğimiz dünyada küçülmek istiyoruz.Olabildiğince kabuğumuza çekilmek belki de.



İşimizde terfi etmek,en iyisini,daha fazlasını,en güzelini istiyoruz.

Yanımızdakine bakmadan öne doğru ilerliyoruz sürekli.



Belki yanlış belki doğru bilmiyorum.Ama hayat,gelişme,değişme isteği gerektiriyor bunu.



Babamın msn iletisinde yazardı.Uzun bir süre orda durdu,sonra sildi heralde.

"Hayat devam ediyor,istekler bitmez" yazardı.





Ve belki de yaşamanın özetidir bu kelime.Barınma,yemek yeme ihtiyaçları bile istenebiliyorsa.Bu kelimeyle açıklanabiliyorsa,neden olmasın.



Ozaman ne diyoruz,istiyorum,öyleyse varım ! :P