Finiş.

Okullar açılıyor diye sevinirken aslında artık burdan uzak kalmanı isteyeceklerini bilmek ne kadar zor bilir misin ?

12yi geçti bugünü sayma. Yarın okul açılıyor. 3 ay gitti.
Ömrümden koskoca 3 ay gitti.
Ve bomboş!
Kırgınlıklar, üzüntüler, belirsizliklerle dolu 3 ay.

Ve yarın okullar açılıyor. Sabah erken kalkıp, okula gideceğim.
Akşam yorgun argın gelip projeler, ödevlerle uğraşmak zorunda olacağım.
Ben böyle çok mutluydum ama.

Burası benim evim gibi.
Şifremi girerken zile basıyorum mesela. Sonra kocaman bir gülümsemeyle kapı açılıyor ve evimizin rahat koltuklarına atıyorum kendimi.
Aynen böyle hissediyorum bu blogla, ff ile ilgili.

Ve perşembe gününden itibaren hayat zor olacak.
Şimdi olduğundan daha zor.

Bu bir veda değildi.
Sence edebilecek gücüm var mı ?
Bence yok..