Aslında süpergörlüm ben.

Hergün eve doğru ilerlerken bir tezgah görüyorum.
Bir sürü balık ve kaplumbağa satıyor.
Tezgah bildiğin. Seyyar satıcı gibi bir şey.


Ne zaman tezgahın önünden geçsem, tek tek süzüyorum balıkları, kaplumbağaları.

"SİZİ KURTARICAM. MERAK ETMEYİN" diyorum.
Sonra Köfte ve Patates geliyor aklıma. Sen önce onlara bak diyorum.
Bir de düşünüyorum, sizi kurtarırsam, bir sonraki grubu kurtarırsam ve bir sonrakini de, ben batarım. Batmaktan öte odam kokuşur. Zaten o kadar büyük değil kutuları.

O değil de,

BARİ BALIKLARI KURTARSAYDIM ?

Ama şimdi düşündüm de, eğer onları kurtarırsam ve bir sonraki grubu da ve sonraki,

tamam. tıp oynamalıyız sanırım.