Büyümek buymuş

Daha küçüktüm.Annem, sıcacık sütümü içirmeden uyuyamazdım.Uyumak istemezdim ki..
Tek derdimdi ömrümün sonuna kadar ailemle olmak.Bir sürü kedi,köpek,tavşan,ördek,hamster sahibi olmak.Barbie bebeklerime yeni yeni hayatlar yaşatmak.Onlara bir sürü acı yaşatırdım.Hiç görmedim,yaşamadığım acıları.Dizilerden çalardım genellikle.O onu aldatırdı,terkederdi,ağlarlardı.Sonra geçerdi.Kimi zaman çok severlerdi birbirilerini.Bu kadar sevgi üstüne çocukları olurdu.Onu sever,gezdirirlerdi.Dedim ya,tek derdim buydu.Bunlara kafa yorardım ben.

Susamlı çubuk krakerim ve kolam olmadan çizgi film izlemezdim mesela.Sandalyemde yaylanarak izlerdim hepsini.Ördeğim vardı benim.Hergün okuldan eve gelince,yere yatardım.Göbeğime oturturdum onu.Ordan bana bakardı.Severdim.Köpek istemiştim aslında ben.Ama bakamazdık.Küçüktüm ki ben.Ördek almışlardı onun yerine.Olsun,ben onu da çok sevmiştim ki.Ablamın odasından gizlice kaçırmıştım onu ben.Ablam vermez,bakamazsın der diye korkmuştum.Evet,tek derdim ördeğimin odamda durmasıydı o zamanlar.

Evin içinde takip ederdi beni.Çizgi film bile izlerdik! Fox kids vardı mesela.Ben afacan köpekleri severdim.O sevmezdi.Benim için izlerdi.Çok mutlu olurdum.Ben de onun için onun sevdiklerini izlerdim ki! Benimle beraber büyüdü o da.Bebeklerim,ördeğim,ben uzun zaman geçirdik birlikte.

Sonra o büyüdü.Gitmesi gerekti.Bırakmak istememiştim ki! İnsan sevdiklerinden ayrılır mıydı hiç?! İşte,seviyordum ben onu.Gidemezdi.Mecburmuşuz ama.Öyle söylediler bana hep.Büyüyormuş,mutlu değilmiş bu evde.Gitmesin dedim,gitmezse her gün süs havuzunda yüzdürücem onu.Söz veriyorum dedim,ama veda vakti gelmişti.Ağladım işte.Çocuktum ki ben.Küçüktüm."Kendine iyi bak,seni çok seviyorum.Seni üzmelerine sakın izin verme.Senin için izleyeceğim sevdiğin çizgi filmleri.Söz veriyorum." dedim.Sadece gözümün içine baktı.Anlıyordu beni,ben biliyordum.Siz inanmak istemiyordunuz sadece.Dinledi o beni.

Zaman çabuk geçti.Bir sürü şey gördüm ben.Barbie bebeklerimle oynamayı bıraktım.Büyüdükçe,acıları yaşadıkça bebeklerime gerek kalmadı çünkü.Kendi gözlerimle gördüm,kendim yaşadım her şeyi.Ayrılıktı o.Gördüğüm,beni üzen ilk ayrılıktı.Sonra ne ayrılıklar gördüm bir bilseniz!

Büyüdükçe dertlerim çoğaldı benim.Susamlı çubuk krakerimle,kolamla çizgi film izletmiyorlardı bana artık."Ders çalış," diyorlardı.Halbuki küçükken hiçbir şey bilmiyordum hayatla ilgili.Bildiklerimi de anlatmam gerekmezdi hiç.Yılbaşına gün de sayardım hem ben deli gibi! Çok da zevkliydi.Artık yapamazdım ki.Çalışmalıydım ben,dertlerim vardı.

Büyümüştüm ben.

Söylediklerine göre büyümüştüm elbette.Uğraşmam gereken sorunlarım,planlamam gereken bir geleceğim,çalışmam gereken derslerim,alışmam gereken acılar vardı hayatımda.Baksanıza,büyümüşüm bile ben.

Oysa ben hala sıcak sütümü içmeden uyuyamıyordum.Uyumak istemiyordum ki.